Poranek we mgle

zdj. z internetu

Niedzielny poranek

 przywitała mgła

podzieliła na nie i realny świat

drzewa wyglądają

 jak w zaczarowanym śnie

ptaki lecą sobie nie wiadomo gdzie

domy  okryte mgłą jeszcze śpią,

a kominy ich ledwo co

rysują się za mgłą

i latarnie otuliły się 

w srebrny, zwiewny szal

jakby miały wyruszyć

 na baśniowy bal...

Swoją drogą, jak zawsze 

podąża sąsiedzki kot

skrada się, przystaje 

i wskakuje susem

 w tajemną zasłonę,   

za którą pewnie nadal stoi 

stary płot

Budźcie się Dzieci Gwiazd

                                                                 fot. amazing planet

Budźcie się dzieci gwiazd

już czas!

Zbudźcie się z długiego snu

strzepnijcie z siebie kurz

przebrzmiałych burz

epok minionych

nieuświadomionych

budźcie się Dzieci Gwiazd

już czas...!

Rozwińcie skrzydła

niech powiew piór

poruszy przestrzeń

skruszy mur...

Budźcie się Dzieci Gwiazd

już czas...

odnajdźcie Iskrę

co płomień wznieca

Ona w waszych sercach

czeka...

Rozbłyśnijcie!

Z Ziemi aż do Nieba!

Wskazujcie drogę

waszego Światła

wielu innym potrzeba

Wrzesień na urodziny

Z letnio-jesiennym uśmiechem

przybył sentymentalny Wrzesień

przechadza się, rozgląda, ocenia

co jest do zrobienia...

Już wie!

Biega po parkach z ochotą

i liście maluje na złoto

sięga z kieszeni garść rubinów

i wrzuca w zaplątane dzikie wino

potem z wiatrem pod las się unosi

bo tam na wrzosowy fiolet czekają wrzosy

nocą pola otula mgłami

i przykrywa łąki z małymi zwierzątkami

- Chyba już zrobiłem wszystko -

duma Wrzesień, jedząc kartofel z ogniska

Jeszcze nie! - przypomniał sobie i pobiegł

zbierać do dzbanka słodkie jeżyny

dla tych, co we wrześniu mają urodziny:)

Życie to...

SHIVANANDI ADI - youtube

Życie to

podziwianie drzew

budzących się wiosną ze snu

życie to

zapach ziemi

zapach siana, jaśminu i bzu

życie to

słuchanie klekotu bocianów

krzyku żurawi i kumkania żab

życie to

smakowanie leśnych poziomek

co czerwienią się wśród czerwcowych traw

życie to

głaskanie kota

to wesoła zabawa z psem

życie to 

dotyk drugiego człowieka

życie to 

cieszenie się każdym dniem

Usiądź na przydrożnym kamieniu

                                          zdj.net

Usiądź na przydrożnym kamieniu

odpocząć w życiu na chwilę

usiądź

 razem z przycupniętym

kolorowym motylem…

niech wiatr rozwieje twoje włosy

i delikatnie pogładzi skronie

popatrz na te łany jak kołyszą kłosy…

czy widzisz jak biegną w oddali

konie zielone…

patrz…

niech nacieszą się twoje oczy

widokiem chabrów i kąkoli

harmonią serca, co wszystko jednoczy

rozkoszuj się do woli…

W zaciszu drzew

Park... cisza

tylko zieloność drzew...

słońce

przedziera się, szuka przesmyku

w szczelinach gałęzi

może to mnie szuka
wystawiam twarz...

zielone liście 

podświetlone magicznym światłem...

jest złoty pył!

odnajduje mnie

ogarnia całą 

i zabiera w podróż...

W oczekiwaniu

Czekam na CIEBIE każdą komóką

cierpliwie...

zamieniam się w czuwanie

zaglądam w siebie 

nadsłuchuję
żeby usłyszeć tę subtelność
nie przegapić...

uczę się zaufania...

Czekam...

nigdzie się nie śpieszę

tu gdzie jestem, jest OK

bo dobre są wszystkie miejsca...

Białym obrusem

odświętnie nakryłam stół

w centralnej komnacie serca

przyniosłam kwiaty

pachną w wazonie

przegródki serca przetarłam czysto

świeczek nie zapalam

bo kiedy przyjdziesz...

Najjaśniejszym ze Świateł

oświetlisz  wszystko...

Zanim internet mnie pochłonie

Z poranną kawą

siadam przy stoliku

przed dużym oknem w salonie

stawiam kubek, otwieram laptop

przelotnie rzucając uśmiech

kwiatom w wazonie…

łyk kawy – smakuje wybornie – więc jeszcze jeden…

poprawiam włosy unosząc głowę

i dotykam skronie

w tej małej chwili

zauważam za oknem

drzewa…

zielone…

słońce dla nich wyświetla film

w pierwszej, porannej odsłonie…

Budzę się!

świadomie

zamykam klapę

i w porannej ciszy

celebruję zaczynający się dzień…

zanim na klawiaturze

położę dłonie

zanim 

Internet mnie pochłonie...

Tamten zapach tataraku

                                                                           zdj net

Żółtym kwieciem

uśmiechała się zielona łąka

i lśniło jezioro

od promieni słońca…

na wodną farmę zwołał nas krwi zew

lecz nie jestem pewna…, wydaje mi się…

że byliśmy tymczasem

w starym domu, pod lasem…

gdy widziałam Wasze

otwarte szeroko, wyciągnięte ramiona

czułam się taka szczęśliwa

tym widokiem…  Urzeczona!

I mogłam się przeglądać w Waszych oczach

jak w zwierciadle czasu

czas zatrzymał się, zabrał mnie i przeniósł

do tamtego kochanego lasu…

na leśną ścieżkę

gdzie w letnim, porannym słońcu

ciągle kołyszą się drzewa…

gdzie pewna dziewczynka

idzie sobie  ścieżką

beztrosko podskakuje, śpiewa…

znalazłam się też przy stawie

nieopodal łączka stokrotek i maków

strumyczek, sitowie… bose stopy na zroszonej trawie…

Boże! Jakże prawdziwy do łez…

jest zapach tamtego tataraku…

Autobiografia

Czekałam na ciebie wieki całe

Słońce tyle razy me ciało opaliło

Gwiazdy blaskiem wzrok przyciągały

A ciebie ciągle przy mnie nie było

Czasami budziło się serce

Z nadzieją gotowe do wzruszeń

Lecz to ciągle nie ty byłeś

Nadal miałam samotną duszę

Straciłam już całkiem nadzieję

Że przybędziesz naprawdę z mych marzeń

Zachwiała się we mnie już wiara

Tak długo byłeś tylko mirażem

A ty przyszedłeś do mnie naprawdę

Jak o świcie wschodzące słońce

Jak budząca się wiosna do życia

Jak ulubione kwiaty na łące

Jesteś powietrzem, którym oddycham

Krwią, która w żyłach moich przepływa

I każdym zmysłem moim jesteś

To z tobą jestem taka szczęśliwa

Jesteś przepiękną moją muzyką

A także moim ulewnym deszczem

Jesteś też sercem co pęka z bólu

A jednak pragnę – bądź jeszcze…

Morze niepokorne

                                          zdj.net

A Morze dzisiaj było niepokorne

dynamiczne, niesforne!

takie nieokiełznane

nie pokonane…

w swoim pięknie niezrównane…

Ach, jak to jest wspaniale

patrzeć jak tworzą się fale

i bawią ze sobą się w berka

i trwa ich wodna żonglerka

na fali tworzy się grzywa

a piany na grzywie przybywa

i ścigają się fale

która szybciej, która dalej…

Tak cię podziwiam Morze

kiedy w swoim ferworze

tańczysz zapamiętale

a niepokorne  fale…

dostarczają wzruszeń

mojej duszy

Wiosna!

                                                                             zdj,net.

Zaskoczyła mnie wiosna

jak co roku

weszłam do parku

wolnym krokiem...

a tam cóż?

kwiatuszki białe, żółte

dzwoneczkowe

z perlistą rosą

fioletowe

i lila róż!

Chciałam skakać jak dziecko radośnie

lecz czy to wypada przy wiośnie

gdy jesień życia 

wchodzi na bark...

Szłam więc powoli

i dostojnie

a kwiatki oczka puszczały do mnie

malują, czarując park;)

Postanowienie Noworoczne;)

Zdj.z net.

Postanowienia Noworoczne

Hm... tyle tych postanowień...

trudno wszystkim uczynić zadość...

Ale... Wiem! Mam!
jest jedno takie piękne...

Postanawiam

przez cały rok 

każdego miesiąca

każdego tygodnia

każdego dnia...

odczuwać  RADOŚĆ !!!