Wszystko na mnie czekało

 

                                                               zdj z netu

Było wrześniowe popołudnie

Czekało wszystko…

Wiatr w drzewach

Woda w stawie

Pachnąca Ziemia

I Ogień w ognisku

Wytwarzała się przestrzeń…

Przecudne mandale

Lśniły w kropelkach rosy

Przez babie lato utkane

Pod lasem

 W maleńkie serduszka przybrane

Różowiły się wrzosy

Lato w zwiewnej sukience

Zbierało jabłka na drogę

A w złotej pelerynie

U progu  

czekała Jesień

Był wrzesień

Wszystko było gotowe

Dla nowego istnienia

Słońce odebrało znak

I skrzyżowało kosmiczne promienie

by mogło się wypełnić

Przeznaczenie…  

I oto rozległ się

Pierwszy płacz dziecka

Jest! –  głos akuszerki

Córeczka!

Zbudujemy Nową Ziemię

zdj net

 

Żyjemy na krańcu czasów

Od wieków przepowiadanych

My to mamy szczęście

Nie wszystkim było dane

Brać udział w ostatniej odsłonie

Tak wielkiego spektaklu

Skronie pulsują i serce płonie!

Odegrajmy po mistrzowsku

Sceny ostatniego aktu…

Dialog jest gotowy

W naszych sercach zapisany

Miłością Pierwotnego Ojca

My go teraz tylko – uwalniamy

 

Zarządcy teatrem Ziemia

 Nadużyli naszej gościnności

Robiąc to, co nam nie służy

Bazując na naszej naiwności, niewinności

Pisali role pełne przemocy, strachu, wyzysku

Ciemiężycieli nie zatrzymujmy dłużej…

 

Zbudujemy Nową Ziemię

Gdzie całe Ludzkie Plemię

Żyć będzie

W Jedności

W Miłości

W Radości

W Obfitości

Zbudujemy taki system wszędzie

 Że odtąd brat bratu

Prawdziwym bratem będzie