zdj. Jolka Bednarz
Jeszcze ciemność
Spowija
ziemię
I
wydaje się
Że
wszystko śpi
Lecz
nie… nie śpi
To
jest cisza
Wyczekiwania
Trwanie
chwili
Przed
spektaklem
Wymowna
cisza
Radość
narasta
i...
Świta!
Obietnica
Coraz
większa…
Ciemność
rozpuszcza się
Znika…
Bóg
różową miłością
Maluje
niebo…
Turmalinem,
rubinem
Czerp
z tego
Witaj Marysiu
OdpowiedzUsuńŚwit to najpiękniejsza pora dnia
Pozdrawiam ciepło wiosenną końcówką lutego
Ismeno, dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam już wiosennym marcem:)
UsuńTwoje wiersze potrafią zachwycić.. Gratuluję:)
OdpowiedzUsuńDziękuję serdecznie Marigold:)
Usuń