zdj. Mieczysław Wieliczko

wtorek, 19 września 2017

Weronice

Siadasz przed instrumentem
obejmujesz go pieszczotliwym wzrokiem
wyciagasz przed siebie ręce
i trwasz chwilę pod jego urokiem

Delikatnie dotykasz klawiszy
z namaszczeniem, z uroczystością
I dźwięki przerywają ciszę
a świat staje się miłością

I po klawiszach palce płyną
tańczą jak wytworni tancerze
słuchacze ze skupiona miną
przejęci jak na premierze

I nagle zmienia się muzyka
mocno uderzasz w klawisze!
I dreszcz do głębi cię przenika
wyrywa duszę - grać, czuć, słyszeć...

Musisz dać więcej - zaczynasz śpiewać
już wszędzie tylko muzyka
ten cud dzieje się teraz
muzyką Boga dotykasz...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Wiersze moje

Zawsze będę

Zawsze będę  promykiem słońca nad taflą jeziora... srebrną otoczką na kropli rosy... ulatującym zapachem różanych pł...